Yüksek ve alçak gerilim hatları ile otomatik bloke havai hatlardan bağımsız olarak, esas olarak aşağıdaki yapısal sınıflandırma vardır: doğrusal direk, yayılma direği, gergi çubuğu, terminal direği vb.

Ortak kutup yapısı sınıflandırması:
(A)düz çizgi direği- ara kutup olarak da adlandırılır. Düz bir çizgi halinde kurulan, aynı tip tel için önce ve sonra direğin sayısı ve tel boyunca eşit sayıda gerilim her iki tarafta eşit olup, yalnızca hat kopmalarında her iki taraftaki dengesiz gerilime dayanabilir.
(B) Gergi çubuğu - hat kesintili hat arızalarında meydana gelebilir ve kulenin gerilime dayanmasını sağlar, arızanın genişlemesini önlemek için, mekanik mukavemeti daha yüksek, darbelere dayanabilecek belirli bir yere monte edilmelidir. Kulenin gerginliğine, bu kuleye gergi çubuğu denir. Gergi çubuğu hat yönünde kurulur, böylece hattın kırılmasını önlemiş olursunuz, arıza tüm hatta yayılır ve sadece gerilim dengesizliği iki gergi çubuğu arasındaki durumla sınırlıdır. Germe bölümü veya gergi dişlisi mesafesi olarak adlandırılan iki gergi çubuğu arasındaki mesafe, uzun enerji hatları genellikle bir gerdirme bölümü için 1 kilometre sağlar, ancak çalışma şartlarına göre de uzatılıp kısaltılabilir. Tel sayısında ve kesitinde yer değişti, aynı zamanda gergi çubuğunun kullanılması da sağlandı.
(C)köşe direğiTesisler için havai hattın yönünün değiştirilmesi, köşe direğinin gerilime dayanıklı olabilmesi, ayrıca gergi teli ile yüklenen kuleye göre doğrusal olması mümkündür.
(D)terminal kutupe - başlangıç ​​ve bitiş için bir havai hat, çünkü terminal direği iletkenin yalnızca bir tarafıdır, normal koşullar altında da kabloyu takmak için gerilime dayanmak zorundadır.
İletken tipi: çelik çekirdekli alüminyum telli tel, yeterli mekanik dayanıma, iyi elektriksel iletkenliğe, hafifliğe, düşük fiyata, korozyon direncine sahiptir, yüksek voltajlı havai enerji hatlarında yaygın olarak kullanılır.
İletkenin minimum kesiti, kendinden kapalı hatlar için 50 mm²'den ve geçiş hatları için 50 mm²'den az değildir.
Hat aralığı: sahanın seçimi ovadaki yerleşim alanlarını 60-80 m, yerleşim dışı alanları 65-90 m almaya uygun olmakla birlikte aynı zamanda sahadaki fiili duruma göre de seçilir.
İletken aktarımı: iletken, her 3-4 km'de bir aktarım döngüsü oluşturmak için her aralıkta tüm bölüm aktarımını benimsemelidir, aktarım döngüsünden sonra, trafo merkezinin girişinden önce iki komşu dağıtımın girişinde muhafaza edilmelidir. aynı faz çizgisi. Rolü: Yakındaki iletişim açık hatları ve sinyal hatlarıyla etkileşimi önlemek; Aşırı voltajı önlemek için.

Yüksek gerilim hatları, alçak gerilim hatları veya otomatik kesme hatları olsun, havai enerji hatlarının sınıflandırılması aşağıdaki türlere ayrılabilir: düz direkler, yatay direkler, bağlantı direkleri ve terminal direkleri.
1. Ortak elektrik direği yapılarının sınıflandırılması
Tek tür. Düz direk: Merkez direk olarak da bilinir, düz bir kesite monte edilen, iletkenlerin türü ve sayısı aynı olduğunda direğin her iki tarafındaki gerilim de eşittir. Sadece iletken koptuğunda her iki taraftaki dengesiz gerilime dayanır.
İletkenlerin aynı tip ve sayıda olması durumunda düz bir kesit üzerine monte edilir. B. Gerilmeye Dayanıklı Direkler: Bir hattın bağlantısı kesildiğinde, hat çekme kuvvetlerine maruz kalabilir. Arızaların yayılmasını önlemek için, mekanik mukavemeti yüksek ve gerilime dayanma kabiliyetine sahip çubukların, gergi çubuğu adı verilen belirli yerlere yerleştirilmesi gerekir. Arızaların yayılmasını önlemek ve iki gergi çubuğu arasındaki gerilim dengesizliğini sınırlamak için gergi çubuklarında hat boyunca gergi hatları bulunur. İki gergi çubuğu arasındaki mesafeye gergi bölümü veya gergi aralığı adı verilir ve daha uzun enerji hatları için genellikle 1 km olarak ayarlanır ancak çalışma koşullarına göre ayarlanabilmektedir. İletkenlerin sayısının ve kesitinin değiştiği durumlarda gergi çubukları da kullanılır.
C. Açı çubukları: Havai enerji hatları için yön değiştirme noktası olarak kullanılır. Açılı direkler gerilebilir veya düzleştirilebilir. Gergi hatlarının montajı direğin gerilimine bağlıdır.
D. Sonlandırma Direkleri: Havai enerji hatlarının başlangıç ​​ve bitiş noktalarında kullanılır. Normalde terminal direğinin bir tarafı gerilim altındadır ve bir gergi teli ile donatılmıştır.
İletken Tipi: Alüminyum çekirdekli örgülü tel (ACSR), yeterli mekanik mukavemeti, iyi elektriksel iletkenliği, hafifliği, düşük maliyeti ve korozyon direnci nedeniyle yüksek gerilim havai enerji hatlarında yaygın olarak kullanılmaktadır. 10 kV havai hatlar için iletkenler çıplak iletkenler ve yalıtımlı iletkenler olarak sınıflandırılır. Yalıtkan iletkenler genellikle ormanlık alanlarda ve yerden yüksekliğin yetersiz olduğu yerlerde kullanılır.
İletken kesiti: Minimum kesiti 50 mm²'den az olmayan çelik çekirdekli alüminyum örgülü teller genellikle kendiliğinden kapanan hatlar ve geçiş hatları için kullanılır.
Hat mesafesi: Düz yerleşim alanlarında hat arası mesafe 60-80m, konut dışı alanlarda ise hat arası mesafe 65-90m olup, sahadaki fiili duruma göre ayarlanabilmektedir.
İletkenin ters çevrilmesi: İletken her 3-4 kilometrede bir tamamen ters çevrilmeli ve her bölüm için bir ters çevrim oluşturulmalıdır. Komütasyon döngüsünden sonra, komşu trafo merkezi besleyicisinin fazı, trafo merkezinin devreye girmesinden önceki fazla aynı olmalıdır. Bunun amacı yakındaki iletişim ve sinyal hatlarına müdahaleyi önlemek ve aşırı voltajı önlemektir.